هـــــی رفـــیـــــــق . . .
زیـــــــادى خـــوبـــــى نـــکــــن !!!
انـــســـــان اســـت، فـــــرامــــوشـــکار اســـــت !
از تنهــــایـــــى اش کــــــه در بیــــایـــــد تنــهــــایـــــى ات را دور مــیـــزنــــد !
پـــشـــت مــــى کـــنــــد بـــــه تـــــو , بــــه گــــذشـــتــــه اش !!!
حـــتــــی روزى میــــرســــد کــــــه بــــــــه تـــــــو میــگـــویـــد: شـــــما... :|
چگونه دست دلم را بگیرم ودر کنار
دلتنگیهایم قدم بزنم
در این خیابان
که پر از چراغ و چشمک ماشینهاست
...نه آقایان :
مسیر من با شما یکی نیست
از سرعت خود نکاهید
من آداب دلبری را نمی دانم
دل اگر بســــــتی ،
محـــــــکم نبند !
مراقب باش گره کور نزنی...!
او میـــــــــــــــــــــــرود!
آنوقت تو میمانی و یک گره کور...!!!
وقتی خواستن ها بوی شهوت میدهندوقتی بودن ها طعم نیاز دارندوقتی تنهایی ها بی هیچ یادی از یار با هر کسی پر میشودوقتی نگاهها هرزه به هر سو روانه میشودوقتی غریزه احساس را پوشش میدهدوقتی انسان بودن آرزویی دست نیافتنی میشوددیگر نمی خواهمت نه تو را و نه هیچ کس دیگر را . . ....