نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد ....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم

تمام نیمکت های پارک دونفره اند:

بی خیال........................................

به درخت تکیه میدهم

کاش کسی بیاید حالم را به هم بزند !

مدتیست"

خوشی هایم ته نشین شده است!!!!

نفس میکشم  تا بجای مردگان خاکم نکنند!!!!!!!!!!!!!!!

این است زندگی من...............

هیچ نپرس!!!

وصیت

کسانی که مرا به خاک میسپارید

لحظه مرگ چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند چشم انتظار مرده ام

تکه پارچه ای سیاه روی قبرم بگذارید تا همه بدانند سیاه بخت مرده ام

تکه یخی برقبرم بگذارید تابجای دوست 
برایم بگرید